Geschiedenis van de NVO

Vanaf 1981 kwamen een paar Nederlanders bijeen in het restaurant Bahnhöfli-Bruggen in St. Gallen. Daaronder waren ook Nederlanders, die einige jaren ook al een stamavond hadden. Naast belangrijke informaties over Nederland en Zwitserland brachten deze samenkomsten heel veel gezelligheid.

Januari 1982 was er boerenkool eten in het stamlokaal bij Familie Steiger. Wat een verbazing, dat de Nederlanders dit varkensvoer zelf aten en het ook nog lekker vonden. (Overigens de Familie Steiger en einige zwitserse stamgasten ook)

In februari 1982 was er carnavalsfeest met goed verklede gasten. Er werd veel gelachen, vooral omdat je niet wist, wie aan het eind van de avond onder die kleding te voorschijn kwam.

Eind novemver 1982 was in de grote zaal van het restaurant Helvetia in Sulgen het eerste Sinterklaasfeest. Met veel ouders, grootouders en kinderen. En natuurlijk een echte Sinterklaas met pakjes en zoetigheden.

Er waren spelletjes-avonden en de groep van de regelmatige stamgasten werd steeds groter en enige hadden al langer de wens, het geheel een vastere struktuur te geven. De voorbereidingen waren al begonnen, er werden bestuursleden gezocht en gevonden, de statuten werden met behulp van een echte nederlandse jurist geformuleerd en voor de oprichting werd de vrijdag de 13.de mai 1983 gekozen.

Met kleine wijzigingen werden de statuten eenstemmig aangenomen, de contribitie bedroeg vanaf 1984 Fr. 30.— per jaar. De eerste presidente was Winny Rutz uit Eggersriet, Paulien Britschgi (nu Berger) secreataresse en Hans Müller penningmeester. Han Eijsbouts uit Eschlikon bood in naam van de groep Nederlanders die al vroeger in St. Gallen bij elkaar kwamen een nederlandse driekleur aan. Vertegenwoordigers van andere verenigingen en het consulaat in Zürich waren aanwezig en wensten de NVO veel succes.

Samen met Walter ein… Steiger beleefden we vele gezellige, echt hollandse avonden. Er kwam zelfs een keer hutspot op tafel, weer tot verbazing van de waard en waardin en de zwitserse gasten in het restaurant Bahnhöfli. Helaas bleef Winny Rutz maar een jaar voorzitster, Paulien volgde haar in 1984 op en Rob van het Veld werd vicevoorzitter.

In Augustus 1988 kwam er een nieuwe pachter op ons stamlokaal, die ons niet mmer wilde. Waarschijnlijk waren er te weinig konsumpties en te veel lawaai. In het restaurant Kreuz in St. Gallen Winkeln vonden we een nieuw stamlokaal, hier was de waardin een nederlandse…

Op 6 april 1990 wird er voor het eerst een nasi-maaltijd na de ALV aangeboden, als lokmiddel, dat heel goed werkte. De stamavonden waren al naar gelang het programma goed of minder goed bezocht. Op 26 september 1990 kwam de nederlandse stam Frauenfeld als „onderafdeling van de NVO“ bijeen. Voor vele nederlanders, die in de buurt van Frauenfeld woonden, was de maandelijkse weg naar St. Gallen gewoon een beetje ver, vooral in de wintertijd. De stam in Frauenfeld was op de laatste woensdag van de maand, de stam in St. Gallen nog steeds iedere tweede vrijdag van de maand.
Paulien was als vertegenwoordigster van de NVO lid van de Vereniging: „Nederland in den Vreemde“, die voor de belangen van de Nederlanders in het buitenland opkwam.

Op de ALV van 1991 trad Paulien als voorzitster terug en Rob volgde haar op. Rob vertegenwoordigde de NVO ter gelegenheid van de 700 jaar viering van Zwitserland op een ontvangst in het Bundeshaus in Bern. Ook waren ieder jaar bijeenkomsten van alle voorzitters van de nederlandse verenigingen in Zwitserland met veel informatie en goede ideen.

Warth, eind april 2013, Paulien Berger